Nienawidzę tego miejsca na planecie za…
… za czas uciekający i nie dający się dogonić.
… za hałas i szum.
… za obojętność obserwowaną wokół i kiełkującą w środku.
… za kilometry i godziny. Przeznaczone na Poświęcone Zmarnowane na „wydostawanie się”.
… za „równe”.
… za bazarki, pieniążki i inne zdrobnienia.
… za „misiętonależy,rozumieszPan?”.
… za wschód udający zachód.
c.d.n…
Ludzie, którzy nie potrzebują innych ludzi, potrzebują innych ludzi, by im okazywać, że są ludźmi, którzy nie potrzebują innych ludzi.
Terry Pratchett
Albania, Austria, Bośnia i Hercegowina, Chorwacja, Czarnogóra, Czechy, Grecja, Niemcy, Rumunia, Słowacja, Słowenia, Węgry, Włochy
AD 2016 r.
Bardziej mnie nie ma niż jestem. A może właśnie przez to bardziej jestem?
Obrazkowo i tekstowo-hasłowo TUTAJ, ale co w środku? Czy to rozwój, czy ucieczka, a może bezmyślna poza? Kolorowa fasada kryjąca błotniste podwórko? A może i na fasadzie widać już pęknięcia?
Potrzebuję zatrzymać film, przeanalizować stopklatkę, wyciągnąć wnioski. Pomyśleć czym zapisać kolejne rozdziały? O czym powinna traktować treść? Czym ona powinna być? Czy kolorowe obrazki zastąpią zawartość? A może właśnie zaciemniają meritum?
Technologiczna logika zniszczyła nawyk i umiejętność głębokiego myślenia, które nas czyni ludzkimi. A rezygnując z głębokiego myślenia człowiek stał się bezradny wobec własnej, ludzkiej rzeczywistości. Coraz lepiej rozumiemy i kontrolujemy materię, a coraz gorzej siebie. To jest fundamentalny brak, który odczuwamy.
(c) Tadeusz Gadacz